27 ارديبهشت 1399 ساعت 19 و 48 دقیقه
.jpg)
کودکان مبتلا به اوتیسم و مواجهه آنها با اختلالات خوردن
براساس مطالعات صورت گرفته در کالج لندن ، کودکان با ویژگی های اوتیستیک نسبت به همسالان خود از احتمال بیشتری برای ابتلا به اختلالات خوردن روبرو هستند .
مبنی بر تحقیقات صورت گرفته بر روی کودکان و برخی از بزرگسالان مبتلا به اوتیسم اینطور به نظر می‌رسد که چیزی حدود 20 تا 30 % از افرد بزرگسال خانواده اوتیسم در حال حاضر با اختلالات خوردن دست و پنجه نرم می‌کنند و این در حالیست که این اختلال در بین کودکان و نوجوانان غیر اوتیستیک چیزی حدود 3 الی 10 % می‌باشد . با این وجود ، هنوز مشخص نیست که آیا صفات اوتیسم ناشی از اختلالات در خوردن است یا بر آن تقدم دارد .
دکتر فرانچسکا سولمی پژوهشگر اختلال خوردن از دانشگاه لندن اینگونه بیان می‌کند که
" بر اساس یافته های ما کودکان دارای صفات اوتیسم در هفت سالگی بیشتر از همسن و سال هایشان در معرض اختلال خوردن در سنین بالاتر می‌باشند . متاسفانه اغلب مطالعاتی که توسط افراد دیگر در این زمینه صورت گرفته است نگاه موشکافانه ای به این موضوع نداشته‌اند فلذا در طی سال‌ها این مسئله واقعا برای کسی مشخص نبوده که آیا اوتیسم باعث افزایش بروز اختلال خوردن می‌شود یا اینکه علائم اختلال خوردن ممکن است در برخی مواقع شبیه به صفات اوتیسم باشد . "
این تحقیق بر روی 5381 نوجوان که از بدو تولد به عنوان بخشی از مطالعات گروهی در دانشگاه بریستول محسوب می‌شدند صورت گرفته است. محققین اشاره کرده اند که تمامی این نوجوانان یا در سنین 7 ، 11 ، 14 و 16 سالگی دارای صفات اجتماعی اوتیسم بودند و یا در 14 سالگی علائمی از اختلال در خوردن غذا از خود بروز میدادند .
اینطور که پیداست محققان به جای تشخیص اینکه کودکان واقعا با صفات اوتیسم روبرو هستند به ادعای مادران آنها در ارتباط با اینکه فرزندمان مبتلا به اوتیسم است بسنده کرده‌اند و این بدان معناست که یافته های این مطالعه ممکن است شامل کودکانی نیز باشد که لزوما مبتلا به اوتیسم نیستند و در عین حال ممکن است کودکانی در این تحقیقات شرکت کرده باشند اما با وجود دارا بودن صفات اوتیسم ، هیچگاه اوتیسم آنها تشخیص داده نشده است .
در گروه مورد مطالعه ، 11.2% از دختران حداقل یک مورد اختلال در خوردن غذا را از خود بروز داده‌اند که از این تعداد 7.3% آنها این اختلال را به صورت ماهیانه و مابقی یعنی 3.9% آن را به صورت هفتگی تجربه کرده‌اند . این مسئله در حالی است که تنها 3.6% از پسران نشانه‌های اختلال در خوردن غذا را داشته اند و 2.3% از این جمعیت رفتاری ماهیانه و 1.3% دیگر به صورت هفتگی این اختلال را بروز میدادند
از آنجایی که پیدایش اختلال خوردن به مراتب تا 7 سالگی نادر به حساب می‌آید و همچنین با توجه به اینکه نوجوانان مبتلا به اختلال خوردن تا سن هفت سالگی سطح بالاتری از صفات اوتیسم را نشان می‌دهند به این شکل می‌توان در نظر گرفت که صفات اوتیسم باعث اختلال در خوردن غذا خواهد شد .
در حالی که این مطالعه دلایل ارتباط بین اختلالات خوردن را با صفات اوتیسم مورد بررسی قرار نداده است ، محققان عنوان کرده اند با توجه به اینکه کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است در برقراری ارتباطات اجتماعی و پیدا کردن دوست با مشکلاتی روبرو شوند افزایش افسردگی ناشی از این مسئله در کنار اضطراب ممکن است موجب پیدایش ناپایداری در خوردن غذا در سنین نوجوانی گردد .
دکتر ویلیام مندی ، مدرس ارشد روانشناسی بالینی ، مختصص روانشناسی و علوم زبان دانشگاه لندن در ادامه این تحقیقات می‌گوید که :
" حدود یک پنجم از بانوانی که مبتلا به بی اشتهایی عصبی هستند ، دارای سطوح بالایی از صفات اوتیسم می‌باشد و بر اساس شواهد این افراد کمترین بهره را از شیوه های درمان حال حاضر اختلال خوردن داشته‌اند . "
پروفسور گلین لوئیس نویسنده ارشد این مقاله اینچنین اظهار داشت که والدین و افراد دیگری که به نگهداری از کودکان اوتیسم می‌پردازند باید به خوبی به این مسئله توجه نمایند که خطر ابتلا به اختلال در خوردن غذا افزایش یافته است پس هوشیاری نسبت به اختلالات غذایی و رفتارهای بدون نظم در این کودکان می‌تواند کمک شایانی به این کودکان در مقابل اختلالات خوراکی داشته باشد.
منبع : https://www.sciencedaily.com/releases/2020/05/200512205555.htm